LEVERANCIER
Posttraumatische stress, tips om de symptomen onder controle te houden
Post Traumatische Stress Stoornis (PTSS) is een vorm van geestelijke nood die optreedt na een of andere traumatische gebeurtenis. De triggering episodes kunnen van allerlei aard zijn, zoals oorlogen, vliegtuigongelukken, overstromingen, aardbevingen, maar het kunnen ook veel meer private vormen zijn die ons getraumatiseerd hebben: mishandeling in de familie op jonge leeftijd, seksueel misbruik en meer.
Bij al deze patiënten is de geest juist op chemisch niveau ontregeld en pas de laatste decennia is men dit probleem gaan bestuderen en proberen mensen die eraan lijden te "genezen", omdat deze aandoening niet alleen grote gevolgen kan hebben voor het dagelijks leven, maar zich ook kan uitbreiden naar relaties met anderen.
Ervan uitgaande dat klinische therapie de beste oplossing is, zullen we proberen je wat advies te geven over hoe je de symptomen zo goed mogelijk kunt beheersen.
De oorzaken van PTSS
Een posttraumatische stressstoornis kan het gevolg zijn van vele moeilijke situaties, van oorlogen tot persoonlijk misbruik in zowel de jeugd als de volwassenheid. Mensen met PTSS hebben moeite om hun emoties onder controle te houden, zijn geïrriteerd, plotseling boos of emotioneel verward, depressief en angstig en hebben last van slapeloosheid. Daarom is klinische therapie noodzakelijk en noodzakelijk: er zijn geen sluiproutes of trucjes; je moet aan jezelf werken.
Military Health System, U.S. Department of Defense - Wikipedia.org
PTSS onderzocht na Vietnam
Deze vorm van geestelijke nood werd aanvankelijk bestudeerd onmiddellijk na het einde van de Amerikaanse oorlog in Vietnam door de reacties en gedragingen van veteranen te analyseren. Je hoeft echter geen soldaat te zijn geweest om aan PTSS te lijden. Een kind dat in een moeilijke omgeving heeft geleefd of zelfs maar in een oorlogsgebied, een vrouw die fysiek misbruikt is (niet noodzakelijk seksueel, psychologisch misbruik en pesterijen zijn moeilijk te overwinnen), gepest worden als kind - dit alles kan op elk moment leiden tot het ontstaan van deze stoornis.
Het startpunt van therapie voor PTSS
Het AIP-model, het theoretisch kader achter EMDR, spreekt van PTSS-symptomen als een manifestatie van traumaontkenning. Het komt erop neer dat door het vermijden van het verwerken van de traumatische informatie, men niet in staat is om zichzelf te desensibiliseren voor het trauma, en dus ook niet om te overwinnen wat er gebeurd is. Zo wordt een lus gecreëerd waaruit je alleen niet kunt komen. Het belangrijkste advies is om je niet af te zonderen, je niet af te sluiten en onmiddellijk hulp te zoeken bij een specialist.
De behandeling van symptomen moet beginnen bij het individu
Naast medicamenteuze behandeling (antidepressiva, kalmeringsmiddelen, enz.) is er psychotherapeutische behandeling, waarbij men leert om te gaan met angst en depressie en gevaarlijk gedrag, zoals het ontkennen van het trauma, aanpast. Sommige psychologische therapieën, zoals het Prolonged Exposure Protocol en Narratieve Therapie, richten zich juist op het verwerken van het trauma en het desensibiliseren ervan.
Therapie met huisdieren en PTSS? Het wordt onderzocht
Helpt huisdiertherapie bij PTSS? Wetenschappelijke studies gaan in de richting van het bevestigen van deze hypothese, maar er is nog veel te doen. In het proefschrift "Pet Therapy and post-traumatic stress disorder" (E. Magri), ligt de katalysator van dit proces precies in de interactie met het dier, dat in staat is om zich te ontdoen van vormen van afhankelijkheid, typisch voor bepaalde medicijnen en therapieën. Vooral in openbare en drukke ruimten, maar ook voor het beheer van angst en depressie, kunnen dieren van de huisdierentherapie echt nuttig zijn en minder "brutaal" dan conventionele therapieën.
Nieuw onderzoek van de Universiteit van Sydney
UNSW heeft een onderzoek gepubliceerd waaruit blijkt dat naast klassieke exposure therapie (de klassieke methode waarmee PSTD klinisch wordt behandeld), 10 minuten aerobe lichaamsbeweging kan worden toegevoegd, die de productie van een bepaalde groeimolecule in de hersenen, genaamd brain-derived neurotrophic factor, of BDNF, zou stimuleren. Het verhogen van deze BDNF zou de effectiviteit van de blootstelling, en dus de therapie, verhogen. Helaas moet dit proces lange tijd herhaald worden om significante resultaten te behalen.
metabolisme en gewichtsverlies